رسالت شناخت و شناساندن عاشورای حسینی

۱) امویان می خواستند اسلا م ناب محمدی را از بین برده و اسلا م اموی را جایگزین نمایند زیرا اسلا م ناب محمدی از عدالت و امانت و حکمت و عزت و آزادی و آزادگی و خداپرستی وخدمت رسانی و خودسازی و ستیز با طغیان و طاغی و ستم گری و ستم گران می گفت، ولی امویان از شهوت و شهرت و شراب و شکم بارگی دم می زدند، و استبداد و خودسری و خود کامگی را گرامی می داشتند و زر و زور و تزویر و تحمیق و تهدید وسیله کارشان بود.
اخلا ق و ایمان و اندیشه و ایثار در فکر و فهم و فقه و فلسفه در زیست آنان جایی نداشت.
۲) در عاشورای حسینی مثلث: هجرت و شهادت و اسارت اصل و اساس بود و با هجرت مدینه النبی را ترک گفت و به مکه رفت و در مکه آگاه سازی و افشاگری را پی گرفت و آن را تا لحظه شهادت ادامه داد، دیدار با سیاسیون و زائران بیت الله الحرام و نامه های ارسالی مردم کوفه و نامه های حضرت به شیعیان بصره و کوفه و اعزام مسلم بن عقیل به عنوان نماینده خود در کوفه، حال و هوای خاص، از اعتراض و انتقاد و اصلا ح را در فضای حجاز و عراق پدید آورد. یزید تازه به حکومت رسیده به مقابله برخاست، عبیدالله بن زیاد را از بصره به کوفه گسیل داشت و مسلم به شهادت رسید. گروه اعزامی یزید به مکه درصدد به شهادت رساندن امام حسین علیه السلا م برآمدند که امام برای حفظ حرمت مکه و کعبه و حفظ امنیت آن، از مکه خارج شد و توطئه یزید را نقش بر آب نمود. امام در کربلا به مقاومت پرداخت و النهایه مرگ با عزت را برحیات باذلت مقدم داشت و شهادت را پذیرا شد. همراهان زن با علی بن الحسین علیه السلا م را که در روز عاشورا به سختی بیمار بود، به اسارت بردند و این اسیران، کارآگاه سازی و افشاگری را در کوفه و شام و مدینه پی گرفتند.
۳) نهضت حسینی دانشگاه و آزمایشگاه و نمایشگاه ویژه بود، حقایق خداوندی تدریس شد و در هنگامه مقاومت به نمایش گذارده شد و در سفر و گفت و گو و تهدید و تخریب و حصر و تبلیغ ناروا و النهایه تقابل نابرابر به آزمایش در آمد، امام و یاران اندک در نیم روزی نشان دادند که ایمان و اعتقاد با همه وجودشان گره خورده، و عزیزترین سرمایه وارزش آنان می باشد و برای حفظ آن همه موجودی خود را نثار می نمایند و لحظه ای نمی خواهند با کفر و شرک و نفاق، طاغوت و طغیان و قانون شکنی سازش نمایند. امام و یاران وی در نهضت عاشورایی نشان دادند حقیقت زندگی را عقیده و جهاد می دانند نه قدرت و ثروت و مقام و زندگی روزمره گی. امام واصحاب وی با صراحت و صداقت و صلا بت اعلا م داشتند و نشان دادند که خدا و قرآن و دین واخلا ق و عدالت و اسلا م، باید مورد توجه همه قرار گیرد و از هر چه پلیدی و پوکی و پلشتی است باید پرهیز شود.
۴) انقلاب اسلامی ایران افتخار دارد که به نهضت حسینی پیوسته و شعار می داد: نهضت ما حسینیه، رهبر ما خمینیه و برای تحقق آرمان سرور آزادگان به صحنه آمد و دعوت روز عاشورای امام حسین «هل من ناصر ینصرنی» را لبیک گفت. و معمار انقلا ب اسلا می ایران حضرت امام خمینی می فرمود: ما هر چه داریم از محرم و صفر داریم. عاشورا را زنده نگه دارید تا به انقلاب شما آسیبی وارد نیاید. در پژوهشی که در دانشگاه اورشلیم اسرائیل انجام گرفت، اعلا م شد، انقلا ب اسلا می ایران دو منشا دارد، مرجعیت، شهادت طلبی و عاشورا، که در حقیقت مرجعیت درس قیام و نهضت را از امام حسین و عاشورا فرا گرفت. در تداوم انقلا ب اسلا می نیز باید همان علت محدثه را پاس بداریم و به نسل های حال و آینده این امانت ارجمند را با استحکام بسپاریم.
۵) اینک مائیم و عاشورای «۱۴۳۰ قمری» رسالت ما شناخت جامع عاشورای حسینی است و شناساندن جامعه آن به تاریخ بشری و کوشش در تحقق اهداف آن حضرت، که دین باید در متن و محتوای جامعه و فرد قرار گیرد، در اصول عقیدتی و سیاسی و اخلاقی شعار «هیهات مناالذله» اصل باشد و شهادت طلبی برای آرمان و اعتقاد ما ارزش باشد و وسیله، امام به آزادگی ارج و قیمت داد، عزت مداری وعزت مندی را خواستار بود و فرمود « ان کان دین محمد لم یستقم الابقتلی، فیاسیوف خذینی» برای ثبات و ماندگاری و مصونیت دین محمدی باید خون داد. امام خمینی رحمه الله علیه در سخنی فرمودند: امام خمینی علیه السلا م تکلیف همه ما روشن کرد: فداکاری در میدان و تبلیغ در خارج میدان
۶) در عاشورای حسینی باید عناصر زنده عاشورا یعنی بیعت و سازش نکردن با یزیدهای تاریخ، هجرت و اعتراض به وضع موجود ظالمان و مستکبران، اعلا م موضع در برابر ظلم و اجحاف، دیدار با سیاسیون و ارادتمندان و آگاه سازی نمودن وا فشاگری کردن، فرستادن پیام و پیک به شیعیان خنثی کردن توطئه ها با هشیاری، تودیع با قبر پیامبر به طور مکرر، دیدار با بنی هاشم مقیم در مدینه، نوشتن وصیت نامه به محمد بن حنفیه، بردن خانواده به همراه خود، فرستادن نائب ویژه به کوفه، سرعت در تصمیم گیری، اسارت خاندان وی و ادامه کار امام در پیام رسانی به کوفه و شام و مدینه، مهلت خواستن در شب عاشورا برای نماز و نیایش و تلا وت قرآن و ملحق شدن گروهی از یزیدیان به امام، مهلت خواستن از دشمن برای نماز ظهر عاشورا و النهایه شهادت طلبی می باشد.

منبع: http://www.aftab.ir/news/2009/jan/05/c7c1231162734_religion_occasion_ashora.php