مولود شعبان یا موعود ادیان و مصلح جهان

بانوی بزرگوار، حضرت حکیمه دختر امام جواد( علیه‌السلام) و خواهر حضرت امام هادی( علیه‌السلام) و عمه امام حسن عسکری( علیه‌السلام) می‌گوید: « روز 14 شعبان، امام حسن عسکری( علیه‌السلام) به سراغ من فرستاد و فرمود عمه جان افطار امشب (یعنی شب نیمه شعبان) را به خانه ما بیا و مهمان ما باش، به درستی‌که پروردگار تبارک و تعالی در این شب، حجت خود را در روی زمین آشکار خواهد ساخت» حضرت حکیمه می‌گوید: از امام حسن عسکری( علیه‌السلام) پرسیدم مادر این مولود کیست ؟ پاسخ فرمود: نرگس، حکیمه (ع) به امام حسن عسکری (علیه‌السلام) عرض کرد: هیچ اثری از حمل در نرگس دیده نمی‌شود ؟ حضرت فرمودند: همان است که گفتم، حکیمه می‌گوید: پس از نماز عشاء افطار کردم و به بستر رفتم و نیمه‌شب برخواستم و مشغول عبادت و نماز گردیدم، بی‌بی نرگس سحرگاه از خواب برخواست و مشغول نماز شد، هیچ اثری از زایمان در او ندیدم و در ولادت مولود موعود شک کردم، ناگهان امام حسن عسکری( علیه‌السلام) از درون اطاق خود ندا داد: عمه جان شتاب نکن، به درستی که زمان ولادت نزدیک است. حکیمه می‌گوید: مشغول خواندن سوره‌ی «الم سجده» و «یس» شدم، در این هنگام متوجه شدم بی‌بی‌نرگس حالش منقلب شده، فوری به سوی او شتافتم و نرگس را در آغوش گرفتم، هاله‌ای از نور، فضا را فرا گرفت، احساس کردم آقا متولد شد، پارچه‌ای بر روی او پوشانیده شده بود، پارچه را کنار زدم، ناگهان مولود مبارک را دیدم که به سجده افتاده پس او را در آغوش گرفتم. امام حسن عسکری( علیه‌السلام) صدا زدند:
 عمه جان، فرزندم را بیاورید، نوزاد مبارک را تسلیم امام کردم، او را در آغوش گرفت و زبان مبارکش را در دهان فرزندش گذاشت و دست مبارکش را بر چشم و گوش و دیگر اعضایش کشید، سپس به او خطاب کرد: سخن بگو، وجود مبارک مهدی(عج) شروع کرد به گفتن «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد انّ محمداً رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) » ، سپس بر امیرمؤمنان و دیگر ائمه علیهم‌السلام تا پدر بزرگوارش امام عسکری( علیه‌السلام) درود فرستاد. حکیمه می‌گوید: روز بعد برای زیارت آقایم مهدی(عج) آمدم، وقتی پرده را کنار زدم، دیدم از مولود مبارک اثری نیست، از امام عسکری(ع) پرسیدم آقایم کجاست ؟ امام عسکری(ع) فرمود: عمه جان او را ودیعه و امانت گذاشتیم در نزد کسی که مادر موسی(ع) نوزادش را نزد او به ودیعه گذاشت، حکیمه می‌گوید امام عسکری(ع) به من فرمود: روز هفتم به دیدن ما بیا، روز هفتم که فرا رسید به زیارت امام عسکری(ع) آمدم، امام عسکری(ع) فرمود: عمه جان فرزندم را برایم بیاور، رفتم در اطاق اندرون و آقایم مهدی(عج) را در آغوش گرفتم و تحویل پدر بزرگوارشان دادم، امام عسکری(ع) مجدداً زبان مبارکشان را در دهان نوزاد گذاشت
سپس فرمود: فرزندم سخن بگو، در این هنگام مولود مبارک شروع به گفتن « اشهد ان لا اله الا الله» و صلوات بر پیامبر و ائمه معصومین( علیهم‌السلام) کرد و سپس این آیات شریفه را تلاوت فرمود:   وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ *وَنُمَکِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَنُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا کَانُوا یَحْذَرُونَ * ^{(1) و (2)} هدف از بیان ماجرای میلاد حضرت مهدی( علیه‌السلام) و معجزاتی که به وقوع پیوسته است، این است که این تفکر در جامعه اسلامی ترویج شود که موضوع «مهدویت» یک امر استثنائی و آسمانی است که با تقدیر و تدبیر و فرمان پرودگار، تحقق پیدا کرده و ادامه می‌یابد و هر کس که بخواهد از خلأ دوران غیبت کبری سوء استفاده نماید، با مخالفت و استهزاء افکار عمومی روبرو شود. امامان معصوم( علیهم‌السلام) به علم غیب می‌دانستند که در خلأ دوران غیبت کبری، کسانی خواهند آمد که برای رسیدن به اهداف مادی و جاه‌طلبی خود از باورهای دینی جامعه اسلامی سوء استفاده نموده و یک سلسله ادعاها و افکار انحرافی و خرافی را بر مردم و پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) تحمیل می‌نمایند. از این رو امامان شیعه(ع) به پیروان خویش توصیه فرموده‌اند: هر کسی درباره‌ی ملاقات با حضرت مهدی(ع) یا ارتباط و نیابت و نمایندگی یا تعیین زمان ظهور آن بزرگوار ادعائی نماید، دروغ است و او را تکذیب نمائید. نکته دومی که در خاطرات روز اول و هفتم ولادت مهدی موعود(ع) وجود دارد، پیام آن حضرت به پیروان مکتب مهدویت و همه‌ی بشریت، مبنی بر این‌که در پایان عمر دنیا و تاریخ بشریت، اقامه قسط و عدل در زمین و از بین بردن ظلم و فساد، بر عهده‌ی مولود مبارک نیمه شعبان است. مرحوم شیخ طوسی(ره) در کتاب غیبت خود، روایتی را از امیرالمؤمنین در تفسیر و تطبیق آیه شریفه
« وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ » نقل نموده که حضرت فرمودند: مراد از امامان و وارثان زمین « آل محمد(ص)» است که خداوند مبعوث می‌گرداند مهدی آل محمد(ص) را پس از نفی رهبری آنان توسط دشمنان، و آل محمد(ص) را در دوران قیام مهدی(ع) عزیز می‌گرداند و دشمنان آنان را ذلیل قرار می‌دهد. ³ نکته سوم این‌که هنگام ظهور و قیام نورانی و آسمانی، آن حضرت تحت سلطه هیچ حاکم و جباری نخواهند بود، بنابراین هر کس که ادعای مهدویت نماید، وجود پادشاهان و حاکمان مقتدر و جائر و نشانه‌ی دروغ بودن ادعای مدعیان خواهد بود. وظایف شیعه و پیروان اهل‌بیت( علیهم اسلام) در عصر غیبت سخن در موضوع مهدویت گسترده است و باید در فرصت مناسب به ابعاد مختلف آن پرداخت. آنچه که دارای اهمیت و اولویت است، معرفت شیعیان و پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) به مسئولیت‌ها و وظایف فردی و اجتماعی خویش است و آگاهی از شکل و شیوه‌ی ارتباط با حضرت ولی‌عصر(ع) در عصر غیبت است. با توجه به نقش سازنده این بخش از بحث مهدویت، به برخی از وظایف اشاره می‌کنیم.   وظائف شیعه در دوران غیبت 1-          آمادگی داشتن برای بیعت نمودن و همراهی کردن با آن حضرت در هر لحظه از زمان و مکان  پیام این شرط این است که پیرو ولایت کسی است که نسبت به انجام مسئولیت‌های الهی خود کاملاً آگاهی داشته باشد و در عمل به آن‌ها کوشا باشد و این همان حقیقت انتظار است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: گرامی‌ترین عمل پیروان من، انتظار فرج است. ⁴ 2-          هوشیاری در دوران سخت غیبت با توجه به طولانی شدن دوران غیبت، فتنه‌ها و توطئه‌های فراوانی در فاصله زمانی عصر غیبت پیش خواهد آمد و بسیاری از شیعیان به دلیل غفلت و جهالت، طعمه این حوادث خواهند شد و از عهده‌ی آزمایش‌ها برنمی‌آیند، در نتیجه سقوط خواهند نمود. شیعیان با همدیگر اختلاف پیدا می‌کنند و هر گروه، گروه دیگری را متهم به کفر نموده و از همدیگر برائت می‌جویند. امام حسین(ع) فرمودند: « ظهور مهدی(ع) و فرج آل محمد(ص) به وقوع نمی‌پیوندد مگر زمانی که گروهی از شما از گروه دیگر برائت جوید و آب دهان در صورت یکدیگر بیاندازد، بعضی از شما بعضی دیگر را متهم به کفر نماید، عده‌ای عده‌ی دیگر را لعن کند» راوی به امام(ع) عرض کرد: در این زمان هیچ خیری وجود ندارد ؟ امام حسین(ع) پاسخ فرمودند: « اتفاقاً همه‌ی خیرها در این زمان است، زیرا قائم در اینچنین زمانی قیام خواهد کرد و به همه‌ی اختلافات شیعه پایان می‌دهد.» ⁵ ما امروز نمونه‌های فراوان این فتنه‌ها را در دوران 30 ساله انقلاب اسلامی که باعث جدائی افراد فراوانی از انقلاب و ولایت فقیه گردید، پشت سر گذاشته‌ایم. 3-           پیروی کامل شیعه از فقهاء برجسته و ولایت فقیه برای محفوظ ماندن از فتنه‌ها و لغزش‌های خطرناک و نابودکننده، اسحق بن یعقوب یکی از راویان و عالمان دوران غیبت صغری از محضر مبارک امام زمان(ع) در نامه‌ای پرسید: وظیفه شیعه در عصر غیبت و پیدایش حوادث و فتنه‌ها چیست؟ حضرت پاسخ فرمودند: « در حوادثی که اتفاق می‌افتد، وظیفه دارید که به عالمان و فقیهان اسلام شناس دارای صلاحیت، مراجعه کنید زیرا آنان حجت من هستند بر شما و من هم حجت خداوند هستم.» ⁶ شرایط و وظایف دیگری هم وجود دارد که در فرصت دیگری باید به آن‌ها پرداخت. پروردگارا؛ در ظهور آقای ما تعجیل بفرما. بار الها؛ همه‌ی ما را از یاران خالص و صالح آن حضرت قرار بده. عبدالنبی نمازی نماینده مقام معظم رهبری و امام جمعه کاشان       1- سوره قصص آیه 5 و 6 2- بحارالانوار جلد 51 صفحه 2-4 3- تفسیر نورالثقلین جلد 4 صفحه 110 4- بحارالانوار جلد 52 صفحه 122 حدیث 1 5- کتاب غیبت نعمانی صفحه 206 حدیث 9 6- وسائل‌الشیعه جلد 27 چاپ آل‌البیت صفحه 140 حدیث 9

منبع: http://safirevelaayat.ir/modules.php?name=News&file=article&sid=567