تمجید رهبر انقلاب از عملکرد یک هیأت دانشجویی
ایام عزاداری سالار شهیدان که فرا می رسد، بسیاری می دانند که برنامه شان چیست و قرار است به کدام هیأت بروند. اما برخی هم هستند که دنبال هیأتی می گردند تا از همه جهت بهترین برنامه را داشته باشد و زمانی را که برای عزاداری اختصاص می دهند بهترین استفاده را ببرند. هیأتی فارغ از حاشیه و کج سلیقگی ها! که البته این روزها به مدد تبلیغات دستگاههای فرهنگی و نیز آگاهی مردم، تعدادشان بسیار کمتر از گذشته شده است.
«هیأت میثاق با شهدا» وابسته به بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) یکی از همان هیاتهاست که توانسته الگوی مناسبی برای هیات داری در کشور باشد.
این هیأت که برگزارکنندگانش، همگی دانشجو هستند، به مرور به ویژگی هایی دست پیدا کرده که مخاطبانش را به تحسین واداشته است.
شیوه عزاداری در این هیأت در ظاهر مشابه دیگر هیئات است اما زمانی که دل به روضه و نوحه و شعر و مرثیه ذاکرانش می سپاری، خبری از تحریف و مبالغه در آن نیست. اشعار میثم مطیعی و امیر عباسی دو ذاکر و مداح این هیأت که این روزها نوای شان در میان عزاداران دست به دست می شود، علاوه بر ذکر مصیبت وقایع عاشورا، حماسی است. در گوشه تاریخ نمانده است و عزادار را وادار می کند تا حسین(ع) و یزید زمان خود را بشناسد. ارتباط معناداری با وضعیت اجتماعی و سیاسی این روزها با روزگار حیات سالار شهیدان برقرار می کند و «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» را مصداق عینی می بخشد. نکته ای که در بسیاری از هیئات و عزاداری ها به آن پرداخته نمی شود.
"میثم مطیعی" این روزها چهره شناخته شده مداحی کشور است. او دانشجوی دکتراست و در مداحی هایش از بیان مطالب خرافی پرهیز کرده و اشعاری می خواند که توسط شاعران خوش ذوق و تحصیلکرده ای چون میلاد عرفان پور، محمدمهدی سیار و مرتضی حیدری آل کثیر سروده شده و تلفیقی از عاشورا و وقایع امروز است.
ویژگی شاخص دیگر این هیأت محتوای سخنان سخنران آن است. حجت الاسلام پناهیان، با در نظر گرفتن موضوعات مهم روز و نیاز مخاطب، یک موضوع مشخص را مد نظر قرارداده به تشریح آن در برنامه دهه اول محرم این هیأت می پردازد. مخاطب، در پایان سخنرانی احساس می کند به نکات تازه و نگاه جدید درباره مسأله مطرح شده دست یافته است. او هم یک بحث منطقی را شنیده است، همه به فکر فرو رفته است و هم روضه مرتبط با موضوع سخن را شنیده است. روضه خوانی حجت الاسلام پناهیان مانند همیشه کاملا با موضوع بحث مرتبط است و پیوندی عمیق میان عقل و احساس مخاطب برقرار می کند.
نظم در این هیأت حرف اول را می زند. خادمان و مسؤولان برگزاری هیأت، هر یک با توجه به وظیفه ای که بر عهده دارند، فضایی را ایجاد کرده اند که عزاداران در نگاه اول متوجه نظم حاکم بر مراسم می شوند، حتی اگر جمعیت عزادار آنقدر افزایش یابد که نتوانند در مسجد و فضای پیرامونی آن مستقر شوند. پیش بینی این موضوع هم شده است و عزادارن با پهن شدن موکتی بزرگ در خیابان اصلی دانشگاه، از مراسم بهره می برند.
غیر از متن مراسم عزاداری، حاشیه های این هیأت هم دیدنی است. از در ورودی که وارد خیابان اصلی دانشگاه می شوی، غرفه های فرهنگی با موضوعات مختلفی چون فروش محصولات فرهنگی نظیر تابلوهای هنری ـ مذهبی، نشریات، کتاب، پوشاک ویژه ایام عزای حسینی و... برای مخاطبان در نظر گرفته شده است. می شود بعد از مراسم دست پر از کتاب و نشریه و... از مراسم خارج شد.
در بخش بانوان نیز فضایی برای نگهداری از کودکان مهیا شده است که در آنجا هم کودک با داستان وقایع عاشورا و قصه های دینی دیگر و سوره های مبارکه قرآن آشنا می شود و مادر و پدر با خیالی آسوده، به عزاداری می پردازند.
هیأت میثاق با شهدا، غیر از برنامه ثابت دهه اول محرم که پس از اقامه نماز مغرب و عشاء برپا می شود، پیش از ظهر روزهای تاسوعا و عاشورا دسته بزرگ عزاداری خود را در خیابان های اطراف دانشگاه به حرکت در می آورد. راهپیمایی عزادارن حسینی در برپایی عزای اباعبدالله الحسین(ع) سنتی است که از گذشتگان برجای مانده است و زنده نگهداشتن این حرکت ارزشمند از ویژگی های دیگر این هیأت است. مبداء حرکت دسته عزا، مسجد دانشگاه و مقصد آن میدان شهید تهرانی مقدم (کاج) سعادت آباد در مجاورت مسجد الرسول(ص) است. حرکت این دسته عزاداری خود باعث جلب نظر اهالی محله های سعادت آباد و شهرک غرب نیز شده و تعدادی از هیأت این دو محله نیز برای اقامه عزا دسته های خود را به میدان شهید تهرانی مقدم هدایت می کنند تا عزاداری حسینی با شور و عظمت بیشتری برپا شود. اقامه نماز ظهر و عصر و بازگشت به سمت دانشگاه پایان بخش این راهپیمایی حسینی است.
پس از ایام محرم نیز، هر یکشنبه بعد از نماز مغرب و عشاء برنامه سخنرانی و مداحی اهل بیت(ع) برقرار خواهد بود.
برنامه هفتگی هیأت میثاق با شهدا تا پایان سال ۱۳۹۲
تبلیغ و معرفی اینگونه هیئات در حالی که برخی با سبک خواننده های لس آنجلسی نوحه خوانی می کنند و سنت های خرافی نظیر حنابندان حضرت قاسم(ع) وجود دارد، لازم و ضروری است و باید این فرهنگ سازی ادامه پیدا کند.
شور و شعور حسینی وقتی چراغ راه زندگی مان می شود که هیئات عزاداری سالار شهیدان تبلور آن باشد. از نوحه و روضه تا سخنران و دسته عزاداری هیأت باید مسیر راه فردی، اجتماعی و سیاسی را روشن کند و گرنه عزاداری و نوحه سرایی صرف برای سالار شهیدان، هدف غایی نهضت حسینی را محقق نخواهد کرد.
نظر شما :