شعر و زبان فارسی ظرفیت های زیادی در تبیین فرهنگ قرآن و حدیث دارد

دکتر رضاروحانی با اشاره به  آیه 30 سوره «فرقان» که پیامبر به پیشگاه خدا عرضه می دارد : پروردگارا! این قوم من، قرآن را ترک گفتند و از آن دورى جستند (وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُور) اظهار داشت : یکی از راهکارهای جلوگیری از این مهجوریت استفاده از شعرفارسی است .

وی با تأکید براینکه زبان فارسی و شعر فارسی به علت ساختار وتاریخ وبزرگانی که دارد ظرفیت های زیادی درقرآن و حدیث دارد افزود: این ظرفیت ها وسیله ای برای ضبط و نشر این دو ثقل عظیم است .

مدیرگروه ادبیات فارسی گفت : فردوسی ،سعدی ، مولوی وحافظ  چهار رکن زبان و ادب فارسی را تشکیل می دهند که هرکدام از آنها یا حافظ قرآن هستند مانند حافظ شیرازی ویا تجلیات بسیار زیبا از قرآن و حدیث اشعارشان موجود می باشد.

روحانی در ادامه افزود : حافظ که به لسان الغیب مشهوراست در اشعار خود می گوید "هرچه کردم همه از دولت قرآن کردم ". ظهور وبروز و بواطن آیات قرآن در اشعار حافظ نمود زیادی دارد. در شعر مولوی حدود 2000 آیه از آیات تفسیر یا تأویل شده است . سعدی مشهور به حافظ قرآن نیست ولی در گلستان و بوستان تجلی آیات و حدیث بسیار به کار رفته است و بانشر این تجلیات گامی در توسعه فرهنگ قرآنی برداشته است .

وی با اشاره به  شیوه و سلوک عالمان و عارفانی همچون میرزاجوادآقا ملکی تبریزی افزود: نقل شده است ایشان در قنوت نماز شب خود این شعر را می خواندند :  از آن پیش ترکه عالم فانی شود خراب         مارا زجام باده گلگون خراب کن

وی درپایان خاطر نشان کرد : استفاده از تمثیل ،تشبیه ،استعاره و حس آمیزی از هنرهایی است که در قرآن هم استفاده شده است و شعر و زبان فارسی سرشار از این تعاریف است و ما وظیفه داریم از ظرفیت های زیاد شعر فارسی در تبیین فرهنگ قرآن و حدیث  استفاده کنیم .