نکته هایی از نامه چهارم نهج البلاغه

امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: نبودن افراد بی انگیزه و مخالف در کارها بهتر از بودن آنها است.
ما گاهی از اوقات در کارها سیاهی لشکر داریم و فکر میکنیم تنها در صورتی که تعداد و کمیت ما زیاد باشد کارها پیش خواهد رفت، در صورتی که اینگونه نیست.
در قضیه جنگ احد هم خداوند متعال فرمودند اگر کسانی که دنبال شما هستند اکراه داشته باشند حضورشان جز ایجاد اضطراب، تردید و فساد چیزی برای شما به همراه نخواهد داشت.
در مسافرت ها هم همین است، اگر کسی از اول مخالف با این سفر بوده باشد از ابتدا تا انتها اثر وضعی خود را در این سفر خواهد گذاشت و مدام اظهار نارضایتی خواهد کرد.
این هست که انسان هروقت میخواهد کاری را آغاز کند از ابتدا باید از افرادی استفاده کند که همراه و موافق او باشند نه افراد سست و تنبلی که او را از مسیر بازدارند.